Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

нанесённый

1) нанесены

2) нанесены, прычынены

см. нанести

нанести

совер.

1) в разн. знач. нанесці, мног. пананосіць, пананошваць

нанести книг — нанесці (пананосіць, пананошваць) кніг

лодку нанесло на мель — лодку нанесла на мель

нанести на карту — нанесці на карту

2) (причинить, сделать) нанесці, прычыніць

нанести рану — нанесці рану

нанести удар — нанесці ўдар

нанести ущерб — прычыніць (нанесці) урон (шкоду)

нанести убыток — прычыніць страту

нанести оскорбление — абразіць (каго)

нанести бесчестье — зняважыць гонар (чый), зняславіць (каго), аганьбаваць (каго), зганьбіць (каго)

нанести поражение — нанесці паражэнне

нанести визит — нанесці візіт (каму), наведаць (каго)

нанизанный

нанізаны, налыганы

нанизать

совер. нанізаць, налыгаць

нанизм

антроп. нанізм, -му муж.

нанизывание

нанізванне, -ння ср., налыгванне, -ння ср.

нанизывать

несовер. нанізваць, налыгваць

нанизываться

страд. нанізвацца, налыгвацца

наниматель

наймальнік, -ка муж.

нанимательский

наймальніцкі