Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

перемочь

совер. разг. перасіліць, перамагчы

перемочься

прост. перабіцца

см. перемогаться 3

перемощение

перамошчванне, -ння ср.

(камнем) перабрукоўванне, -ння ср.

перемощённый

1) памошчаны, перамошчаны

пабрукаваны, перабрукаваны

2) перамошчаны, перабрукаваны

см. перемостить

перемудрить

совер.

1) (осложнить, запутать) разг. перамудраваць, перамудрагеліць

2) (превзойти в мудрости) прост. перамудрыць

перемутить

совер. разг.

1) (жидкость) перамуціць, перакаламуціць

змуціць, скаламуціць

2) перабаламуціць

(перебунтовать) перабунтаваць, пабунтаваць

перемутиться

перамуціцца, перакаламуціцца

змуціцца, скаламуціцца

перемучить

совер. в разн. знач. перамучыць

змучыць

перемучиться

1) (совсем измучиться) змучыцца

2) (перестать мучиться) перамучыцца

перемчать

совер. перамчаць, перамчацца