перемочь
Verbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)
Скарачэнніперемочься
перемощение
перамошчванне, -ння
(камнем) перабрукоўванне, -ння
перемощённый
1) памошчаны, перамошчаны
пабрукаваны, перабрукаваны
2) перамошчаны, перабрукаваны
перемудрить
1) (осложнить, запутать)
2) (превзойти в мудрости)
перемутить
1) (жидкость) перамуціць, перакаламуціць
змуціць, скаламуціць
2) перабаламуціць
(перебунтовать) перабунтаваць, пабунтаваць
перемутиться
перамуціцца, перакаламуціцца
змуціцца, скаламуціцца
перемучить
змучыць
перемучиться
1) (совсем измучиться) змучыцца
2) (перестать мучиться) перамучыцца
перемчать