Verbum

перемещение

перамяшчэнне, -ння ср.

перемещённый

перамешчаны

перемещённые лица — прымусовыя перасяленцы

перемёрзнуть

совер. в разн. знач. перамерзнуць

перемёрзший

прил. перамёрзлы

перемёт

I муж.

1) перакіданне, -ння ср., перакідванне, -ння ср., перакідка, -кі жен.

перемёт снега — перакіданне (перакідванне, перакідка) снегу

2) перакіданне, -ння ср., перакідванне, -ння ср., перакідка, -кі жен., перакладанне, -ння ср., перакладванне, -ння ср.

перемёт стога — перакіданне (перакідванне, перакідка, перакладанне, перакладванне) стога

см. перемётывать I 1, 2

3) (сугроб) гурба, -бы жен., сумёт, -ту муж.

II муж.

1) рыб. перамёт, -та муж.

2) обл., спец. (балка) бэлька, -кі жен.

перемётанный

I 1) перакіданы, паперакіданы, паперакідваны

2) перакіданы, паперакіданы, паперакідваны, перакладзены, паперакладаны, паперакладваны

3) скіданы, паскладаны, паскладваны

см. переметать I

II портн. перафастрыгаваны

(о петлях) абкіданы, паабкіданы, паабкідваны

см. переметать II

перемётный

перакідны

сума перемётная — павей-вецер

перемётчик

1) (перебежчик) уст., разг. перабежчык, -ка муж.

(изменник) здраднік, -ка муж.

2) (оборотень) обл. пярэварацень, -ратня муж.

(колдун) чараўнік, -ка муж.

перемётывание

I 1) перакіданне, -ння ср., перакідванне, -ння ср.

2) перакіданне, -ння ср., перакідванне, -ння ср., перакладанне, -ння ср., перакладванне, -ння ср.

3) кіданне, -ння ср., складанне, -ння ср., складванне, -ння ср.

см. перемётывать I

II перафастрыгоўванне, -ння ср.

абкіданне, -ння ср., абкідванне, -ння ср.

см. перемётывать II

перемётывать

I несовер.

1) (перебрасывать) перакідаць, перакідваць

2) (складывать заново в стог) перакідаць, перакідваць, перакладаць, перакладваць

3) (складывать в стога всё, многое) кідаць, складаць, складваць

II несовер. портн. (метать заново или всё, многое) перафастрыгоўваць

(о петлях) абкідаць, абкідваць