Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

отругиваться

совер. прост. адлайвацца

отруливать

несовер. адрульваць

отрулить

совер. адруліць

отрухляветь

совер. спарахнець, струхлець

отрыбачить

совер. разг. адрыбачыць

отрыв

в разн. знач. адрыў, -рыву муж.

линия отрыва на квитанции — лінія адрыву на квітанцыі

без отрыва от производства — без адрыву ад вытворчасці

отрывание

I адрыванне, -ння ср.

см. отрывать I

II 1) адкопванне, -ння ср.

2) капанне, -ння ср.

см. отрывать II

отрывать

I несовер. (к оторвать) прям., перен. адрываць

II несовер. (к отрыть)

1) прям., перен. адкопваць

2) (окоп) капаць

отрываться

I несовер.

1) адрывацца

(отдираться) аддзірацца

см. оторваться

2) страд. адрывацца

см. отрывать I

II несовер.

1) разг. адкопвацца

см. отрыться

2) страд. адкопвацца

капацца

см. отрывать II

отрывисто

нареч. адрывіста