Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

отругать

совер. разг. (кого) вылаяць (каго), насварыцца (на каго)

отругиваться

совер. прост. адлайвацца

отруливать

несовер. адрульваць

отрулить

совер. адруліць

отрухляветь

совер. спарахнець, струхлець

отрыбачить

совер. разг. адрыбачыць

отрыв

в разн. знач. адрыў, -рыву муж.

линия отрыва на квитанции — лінія адрыву на квітанцыі

без отрыва от производства — без адрыву ад вытворчасці

отрывание

I адрыванне, -ння ср.

см. отрывать I

II 1) адкопванне, -ння ср.

2) капанне, -ння ср.

см. отрывать II

отрывать

I несовер. (к оторвать) прям., перен. адрываць

II несовер. (к отрыть)

1) прям., перен. адкопваць

2) (окоп) капаць

отрываться

I несовер.

1) адрывацца

(отдираться) аддзірацца

см. оторваться

2) страд. адрывацца

см. отрывать I

II несовер.

1) разг. адкопвацца

см. отрыться

2) страд. адкопвацца

капацца

см. отрывать II