Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

выколачивать

несовер.

1) выбіваць

2) перен. (получать путём принуждения) разг. выцягваць

3) перен. (зарабатывать) прост. выганяць, выбіваць

см. выколотить

выколачиваться

страд.

1) выбівацца

2) выцягвацца

3) выганяцца, выбівацца

см. выколачивать

выколашивание

каласаванне, -ння ср.

(колоса) выплыванне, -ння ср.

выколашиваться

несовер. с.-х. каласаваць

выплываць

выколоситься

совер. с.-х. выкаласаваць

выплыць

выколотить

совер.

1) выбіць, мног. павыбіваць

(снопы — обычно) абабіць, выкалаціць

2) перен. (получить путём принуждения) разг. выцягнуць, мног. павыцягваць

3) перен. (заработать) прост. выгнаць, выбіць

выколотить дурь из головы — выбіць дур з галавы

выколотка

жен.

1) (действие) разг., спец. выбіванне, -ння ср.

2) спец. выбівачка, -кі жен.

выколотый

выкалаты

выколоть

совер. выкалаць, мног. павыколваць

(темно) хоть глаз выколи — (цёмна) хоць вока выкалі

выколоться

выкалацца