Verbum

отрешить

совер. адхіліць, вызваліць, зняць (з чаго)

отрешить от должности — адхіліць (вызваліць) ад пасады, зняць з пасады

отрешиться

вызваліцца

адмовіцца

отрешиться от мысли о чём-либо — вызваліцца (адмовіцца) ад думкі аб чым-небудзь

отрёпанный

разг. абтрапаны

отрёпки

ед. нет (остатки от обработки льна, пряжи) спец. атрэп’е, -п’я ср., мн. нет

отринутый

адрынуты

отринуть

совер. уст. адрынуць

отрицание

ср.

1) (действие) адмаўленне, -ння ср.

2) (отрицательный ответ) адмова, -вы жен., адмаўленне, -ння ср.

3) грам. адмоўе, род. адмоўя ср.

отрицатель

адмаўляльнік, -ка муж.

отрицательно

нареч. адмоўна

отрицательное

сущ. адмоўнае, -нага ср.