Verbum

налегание

наляганне, -ння ср.

налегать

несовер. прям., перен. налягаць

налегать на вёсла — налягаць на вёслы

налегать на учёбу — налягаць на вучобу

налегке

нареч.

1) (без поклажи) улегцы

паражняком

(без багажа) без багажу, без рэчаў

2) (в лёгком костюме) лёгка апрануты

наледь

обл. наледзь, -дзі жен.

належать

совер. разг. наляжаць

належать пролежни — наляжаць пролежні

належаться

наляжацца

налезать

несовер.

1) налазіць

2) (об обуви и одежде — ещё) лезці

налезть

совер.

1) налезці, мног. паналазіць

2) (об обуви и одежде — ещё) улезці, мног. паўзлазіць

налепить

совер. наляпіць, мног. паналепліваць, паналяпляць

(наклеить) наклеіць, мног. панаклейваць

налепиться

наляпіцца, мног. паналеплівацца, паналяпляцца

наклеіцца