Verbum

выраженность

выяўленасць, -ці жен.

выраженный

1) выяўлены, паказаны

перададзены

адлюстраваны

2) выказаны

3) мат. выражаны

см. выразить

выразитель

выразнік, -ка муж.

выразитель воли масс — выразнік волі мас

выразительница

выразніца, -цы жен.

выразительно

нареч. выразна

выразительность

выразнасць, -ці жен.

выразительный

выразны

выразить

совер.

1) выявіць

паказаць

перадаць

адлюстраваць

2) выказаць

3) мат. выразіць

см. выражать

выразиться

1) выявіцца

2) (сказать) выказацца, сказаць, выразіцца

вырастание

вырастанне, -ння ср.