накушаться
совер. наесціся, пад’есці
(напиться) уст., прост. напіцца
налагать
несовер. в разн. знач. накладаць, накладваць
налагать наказание — накладаць (накладваць) кару (пакаранне)
налагать взыскание — накладаць (накладваць) спагнанне
налагать обязанность — накладаць (накладваць) абавязак, (обязывать) абавязваць
налагать запрещение — накладаць (накладваць) забарону, забараняць
налагать штраф на кого — накладаць (накладваць) штраф на каго, штрафаваць
налагаться
страд. накладацца накладвацца
наладить
совер.
1) наладзіць, мног. паналаджваць
(привести в порядок — ещё) упарадкаваць
2) (заладить) прост. заладзіць
наладить своё — заладзіць сваё
наладиться
1) наладзіцца
упарадкавацца
2) (повадиться) прост. унадзіцца
(приспособиться, приноровиться) прыстасавацца
наладка
жен. тех. наладка, -кі жен., наладжванне, -ння ср.