разрушение
разбурэнне, -ння
разрушение
разбурэнне, -ння
разрушенный
1) разбураны,
развалены,
2) разбураны, сапсаваны
загублены
расстроены
разрушитель
разбуральнік, -ка
разрушительница
разбуральніца, -цы
разрушительно
разрушительность
разбуральнасць, -ці
разрушительный
разбуральны
разрушить
1) разбурыць,
(развалить) разваліць
2)
(погубить) загубіць
(расстроить) расстроіць
разрушиться
1) разбурыцца,
разваліцца,
2)
расстроіцца
разрыв
1) (действие) разрыў, -рыву
2) (отверстие, промежуток) разрыў, -рыву
3) (отсутствие связи) разрыў, -рыву