разрыв

муж.

1) (действие) разрыў, -рыву муж., разрыванне, -ння ср.

разрыв дипломатических отношений — разрыў дыпламатычных адносін

разрыв сердца — разрыў сэрца

разрыв снаряда — разрыў снарада

2) (отверстие, промежуток) разрыў, -рыву муж.

3) (отсутствие связи) разрыў, -рыву муж.

разрыв-трава разг. бот. — разрыў-трава, -вы жен.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)