гранитчик
Verbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)
Скарачэннігранить
граниться
граница
1) (между государствами) граніца, -цы
2)
граничить
граничный
гранка
грановитый
гранула
гранулёма
гранитчик
гранить
граниться
граница
1) (между государствами) граніца, -цы
2)
граничить
граничный
гранка
грановитый
гранула
гранулёма