Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

судимый

судзімы

судить

несовер.

1) в разн. знач. судзіць

судить преступника — судзіць злачынца

нам не суждено встретиться — нам не суджана сустрэцца

судить футбольный матч — судзіць футбольны матч

2) (о ком-чём) меркаваць

разважаць

думаць

рабіць вывад, выводзіць

судить обо всём — разважаць аб усім

судить по внешнему виду о здоровье — меркаваць па вонкаваму выгляду аб здароўі

судить по направлению ветра о погоде — з напрамку ветру рабіць вывад аб надвор’і (пагодзе)

судите сами — мяркуйце самі

судя по всему — мяркуючы па ўсім

судить да рядить — разважаць ды меркаваць

судиться

1) (вести тяжбу) судзіцца

всю жизнь судился то с одним, то с другим — усе жыццё судзіўся то з адным, то з другім

2) страд. судзіцца

судковый

судковы

см. судок

судно

I (во флоте) судна, -на ср.

II ср. (сосуд) пасудзіна, -ны жен., судна, -на ср.

судный

уст. судны

судный день — судны дзень, канец свету

судоверфь

суднаверф, -фі жен.

судовладелец

суднаўладальнік, -ка муж.

судовладельческий

суднаўладальніцкі

судоводитель

суднавадзіцель, -ля муж.