судиться
1) (вести тяжбу) судзіцца
всю жизнь судился то с одним, то с другим — усе жыццё судзіўся то з адным, то з другім
2) страд. судзіцца
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)