Verbum

отставать

несовер. в разн. знач. адставаць

см. отстать

отставить

совер.

1) (отодвинуть) адставіць, мног. паадстаўляць

2) (дать отставку) даць адстаўку, звольніць, мног. пазвальняць, зняць, мног. пазнімаць (з пасады)

3) воен. адставіць

отставка

жен. адстаўка, -кі жен., звальненне (з пасады)

отставленный

1) (отодвинутый) адстаўлены

2) (от работы) звольнены

отставлять

несовер.

1) (отодвигать) адстаўляць

2) (давать отставку) даваць адстаўку, звальняць, знімаць (з пасады)

отставник

разг. адстаўнік, -ка муж.

отставной

адстаўны

отставший

прил. адстаўшы, адсталы

отстаивание

I ср. абарона, -ны жен., адстойванне, -ння ср.

отстаивание интересов трудящихся — абарона інтарэсаў працоўных

II хим. адстойванне, -ння ср.

отстаивать

I несовер. (защищать) абараняць, адстойваць

II несовер. (простаивать на ногах) адстойваць