Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

трепетный

1) (колеблющийся, бьющийся, трепыхающийся) трапятлівы, трапяткі

(дрожащий) дрыгатлівы

(мерцающий) мігатлівы

2) (взволнованный) усхваляваны

3) (боязливый) баязлівы

трепещущий

1) прич. які (што) трапечацца, які (што) трапеча

які (што) дрыжыць, які (што) трымціць

які (што) калоціцца

які (што) замірае

см. трепетать

2) прил. см. трепетный

трепло

ср.

1) обл. см. трепалка

2) груб. прост. см. трепач

трепотня

жен. груб. прост. плявузганне, -ння ср.

балбатня, -ні жен.

трепыхание

1) трапятанне, -ння ср.

2) трапятанне, -ння ср.

3) дрыжанне, -ння ср.

матлянне, -ння ср.

калыханне, -ння ср.

4) мільганне, -ння ср., трымценне, -ння ср.

см. трепыхать, трепыхаться

трепыхать

несовер. разг.

1) (чем) трапятаць

трепыхать крыльями — трапятаць крыламі

2) см. трепыхаться

трепыхаться

1) (биться, дёргаться) трапятацца

2) (дрожать, часто колебаться) дрыжаць

(колебаться от ветра) разг. матляцца, калыхацца

3) (об огне, свете) мільгаць, трымцець

трепыхнуть

совер. однокр. разг. страпянуць

трепыхнуться

страпянуцца

треск

прям., перен. трэск, род. трэску муж.

провалиться с треском — праваліцца з трэскам