выволоченный
прост. вывалачаны, мног. павывалаканы, павывалакваны
выцягнуты, мног. павыцягваны
выволочить
совер. (вытащить) вывалачы, мног. павывалакаць, павывалакваць
(вытянуть) выцягнуць, мног. павыцягваць
выволочка
жен. прост.
1) (действие) вывалачка, -кі жен.
вывалаканне, -ння ср., вывалакванне, -ння ср., выцягванне, -ння ср.
см. выволакивать
2) (нагоняй) прачуханка, -кі жен., лупцоўка, -кі жен.
выволочь
совер. разг. (вытащить) вывалачы, мног. павывалакаць, павывалакваць
(вытянуть) выцягнуць, мног. павыцягваць
выворачивание
1) выварочванне, -ння ср.
2) выкручванне, -ння ср., выварочванне, -ння ср.
3) выварочванне, -ння ср.
4) абарочванне, -ння ср.
см. выворачивать
выворачивать
несовер.
1) (поворачивая, вытаскивать) выварочваць
2) (вывихивать) разг. выкручваць, выварочваць
3) (наизнанку) разг. выварочваць
4) (опрокидывать) прост. абарочваць
см. выворотить
выворачиваться
1) разг. в разн. знач. выварочвацца
см. выворотиться
2) страд. выварочвацца, выкручвацца
абарочвацца
см. выворачивать
выворотить
совер.
1) (поворачивая, вытащить) вывернуць, мног. павыварочваць
выворотить камень из земли — вывернуць камень з зямлі
2) (вывихнуть) разг. выкруціць, мног. павыкручваць, вывернуць, мног. павыварочваць
3) (наизнанку) разг. вывернуць, мног. павыварочваць
выворотить тулуп шерстью наверх — вывернуць кажух поўсцю наверх
4) (опрокинуть) прост. абярнуць, мног. паабарочваць
выворотиться
разг. в разн. знач. вывернуцца, мног. павыварочвацца