Verbum

назначить

совер.

1) назначыць, прызначыць

2) вызначыць, назначыць, мног. паназначаць

прызначыць

паставіць

накіраваць

см. назначать

назойливо

нареч. надакучліва, дакучліва, назойліва

назойливость

надакучлівасць, -ці жен., дакучлівасць, -ці жен., назойлівасць, -ці жен.

назойливый

надакучлівы, дакучлівы, назойлівы

неадчэпны

назойливая мысль — дакучлівая (надакучлівая, неадчэпная) думка

назранский

назранскі

Назрань

г. Назрань, -ні жен.

назревание

1) наспяванне, -ння ср.

2) перен. наспяванне, -ння ср.

(приближение) набліжэнне, -ння ср.

назревать

несовер.

1) наспяваць

(о нарыве) нарываць

2) перен. наспяваць

(приближаться) набліжацца

назревают события — набліжаюцца падзеі

назревший

1) які (што) наспеў, наспелы

які (што) нарваў

2) перен. наспелы

назреть

совер.

1) наспець

(о нарыве) нарваць, мног. панарываць

2) перен. наспець, наблізіцца