Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

выручалочка

разг. выручалачка, -кі жен.

(детская игра) палачка-выручалачка, род. палачкі-выручалачкі жен.

выручать

несовер.

1) выручаць

(освобождать) вызваляць

(спасать) выратоўваць

(помогать) дапамагаць

2) (о деньгах) выручаць

(торговлей — обычно) утаргоўваць

(возвращать потраченный капитал) вяртаць

(получать) атрымліваць

см. выручить

выручаться

1) выручацца

(освобождаться) вызваляцца

(спасаться) выратоўвацца

2) (о деньгах) выручацца

(торговлей — обычно) утаргоўвацца

(возвращаться — о потраченном капитале) вяртацца

(получаться) атрымлівацца

3) страд. выручацца

вызваляцца

выратоўвацца

дапамагацца

утаргоўвацца

вяртацца, атрымлівацца

см. выручать

выручение

1) выручэнне, -ння ср.

вызваленне, -ння ср.

выратоўванне, -ння ср.

дапамаганне, -ння ср.

2) выручэнне, -ння ср.

утаргоўванне, -ння ср.

вяртанне, -ння ср.

атрымліванне, -ння ср.

см. выручать

вырученный

1) выручаны

вызвалены

выратаваны

2) выручаны

утаргаваны

вернуты

атрыманы

см. выручить

выручить

совер.

1) выручыць

(освободить) вызваліць, мног. павызваляць

(спасти) выратаваць, мног. павыратоўваць

(помочь) дапамагчы

2) (о деньгах) выручыць

(торговлей — обычно) утаргаваць

(возвратить потраченный капитал) вярнуць

(получить) атрымаць

магазин выручил десять тысяч рублей — магазін утаргаваў (выручыў) дзесяць тысяч рублёў

я свои деньги выручу — я свае грошы вярну

выручиться

1) выручыцца

(освободиться) вызваліцца

(спастись) выратавацца

2) (о деньгах) выручыцца

(возвратиться — о потраченном капитале) вярнуцца

выручка

жен.

1) (действие) выручка, -кі жен., вызваленне, -ння ср.

паратунак, -нку муж.

дапамога, -гі жен.

2) (деньги) выручка, -кі жен., утаргаваныя грошы

(заработок) заработак, -тку муж.

приехали из банка за выручкой — прыехалі з банка па выручку

вырывание

I 1) (выдёргивание) вырыванне, -ння ср.

2) (отрывание) выдзіранне, -ння ср.

см. вырывать I

II (выкапывание) выкопванне, -ння ср.

(рылом — о животных) вырыванне, -ння ср.

см. вырывать II

вырывать

I несовер.

1) (выдёргивать) вырываць

вырывать зуб — вырываць зуб

2) (игрывать) выдзіраць

вырывать листы из книги — выдзіраць лісты з кнігі

II несовер. (выкапывать) выкопваць

(рылом — о животных) вырываць