Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

эпиго́н эпіго́н, -на м.;

эпиго́нский эпіго́нскі;

эпиго́нство эпіго́нства, -ва ср.

эпигра́мма в разн. знач. эпігра́ма, -мы ж.;

эпиграммати́ст эпіграматы́ст, -та м.;

эпиграммати́ческий, эпиграммати́чный лит., перен. эпіграматы́чны.

эпи́граф в разн. знач. эпі́граф, -фа м.

эпигра́фика археол., лингв. эпігра́фіка, -кі ж.;

эпиграфи́ст археол., лит. эпіграфі́ст, -та м.;

эпиграфи́ческий эпіграфі́чны.