хрупI м., разг. хруст, род. хру́сту м., хру́станне, -ння ср., храбусце́нне, -ння ср.
хрупII межд., разг. трэсь, хрусь, хрумсь.
хру́панье
1. хрусце́нне, -ння ср., хру́станне, -ння ср., храбусце́нне, -ння ср.;
2. хру́мстанне, -ння ср.;
хру́пать несов., разг.
1. (издавать хруп І) хрусце́ць, хруста́ць, храбусце́ць;
2. (есть с хрустом) хру́мстаць.
хру́пкий
1. (ломкий) ло́мкі; кро́хкі;
2. перен. кво́лы;
хру́пкость
1. ло́мкасць, -ці ж.; кро́хкасць, -ці ж.;
2. кво́ласць, -ці ж.; см. хру́пкий.
хру́пнуть сов., однокр., разг.
1. хру́снуць, храбусну́ць;
2. хрумстану́ць; см. хру́пать.
хруст м.
1. хруст, род. хру́сту м.; (производимый кем-л.) хрусце́нне, -ння ср., храбусце́нне, -ння ср.;
2. храбуста́нне, -ння ср., хру́станне, -ння ср.;
3. хру́мстанне, -ння ср.; см. хрусте́ть.
хруста́лик анат., разг. хруста́лік, -ка м.
хруста́ль крышта́ль, -лю м.; хруста́ль, -лю́ м.;
го́рный хруста́ль го́рны крышта́ль (хруста́ль);