фук
1. сущ. фук, род. фу́ку м.;
2. в знач. сказ., разг. фук, дзьмух.
фу́кать несов. фу́каць, дзьму́хаць;
фу́кнуть сов. фу́кнуць, дзьму́хнуць.
фукси́н хим. фуксі́н, -ну м.;
фу́ксия бот. фу́ксія, -сіі ж.
фу́ксом нареч., разг. фу́ксам.
фу́кус бот. фу́кус, -са м.;