муче́ние ср. му́ка, -кі ж., мучэ́нне, -ння ср.; (страдание) паку́та, -ты ж.
му́ченик му́чанік, -ка м.; (страдалец) паку́тнік, -ка м.;
му́ченица му́чаніца, -цы ж.; паку́тніца, -цы ж.;
му́ченический паку́тніцкі, паку́тны;
◊
му́ка му́ченическая му́ка страшэ́нная;
му́ченичество паку́тніцтва, -ва ср.
му́ченный прич., му́ченый прил. му́чаны.
мучи́тель мучы́цель, -ля м.; (истязатель) кат, род. ка́та м.;
мучи́тельница ж. мучы́целька, -кі ж.; кат, род. ка́та м.;
мучи́тельно нареч. паку́тліва; балю́ча; страшэ́нна; нясце́рпна; пяке́льна; см. мучи́тельный;