Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

примеси́ть сов. прымясі́ць.

примести́ сов., разг. прыме́сці.

при́месь прям., перен. пры́месь, -сі ж.; даме́шка, -кі ж.; прыме́шка, -кі ж.

приме́та

1. (отличительный признак) прыме́та, -ты ж., разг. прыкме́та, -ты ж.;

2. (признак, предвещающий что-л.) прыме́та, -ты ж.;

3. обычно мн. прыме́ты, -ме́т;

по приме́там предска́зывали холо́дную о́сень па прыме́тах прадка́звалі хало́дную во́сень;

быть (име́ть) на приме́те быць (мець) на ўва́зе.

примета́тьI несов. прымята́ць; см. примести́.

примета́тьII сов. прыфастрыгава́ць;

примета́ть воротни́к прыфастрыгава́ць каўне́р.

примета́тьIII сов., обл. (накидать, сложить вплотную к чему-л.) прыкі́даць, падкі́даць;

примета́ть се́но к сто́гу прыкі́даць (падкі́даць) се́на да сто́га.

примета́ться несов., страд. прымята́цца; см. примета́тьI.

приме́тить сов., разг. прыме́ціць, прыкме́ціць; (заметить) заўва́жыць.

приме́тливость разг. (наблюдательность) нагляда́льнасць, -ці ж., назіра́льнасць, -ці ж.;