изуми́ться здзіві́цца.
Verbum
анлайнавы слоўнікизумле́ние здзіўле́нне, -ння
в изумле́нии у здзіўле́нні;
досто́йный изумле́ния які́ здзіўля́е;
к велича́йшему изумле́нию на вялі́кае здзіўле́нне;
от изумле́ния ад здзіўле́ння;
приводи́ть, привести́ в изумле́ние дзіві́ць, здзіві́ць, выкліка́ць, вы́клікаць здзіўле́нне;
приходи́ть, прийти́ в изумле́ние дзіві́цца, здзіві́цца;
с изумле́нием са здзіўле́ннем;
изумлённый здзі́ўлены; (поражённый) ура́жаны;
неприя́тно изумлённый непрые́мна ўра́жаны;
изумля́ть
изумля́ться дзіві́цца, здзіўля́цца.
изумру́д ізумру́д, -ду; смара́гд, -ду
изумру́дно-зелёный ізумру́дна-зялёны; смара́гдава-зялёны.
изумру́дный ізумру́дны.
изуро́дование зняве́чанне, -ння
изуро́дованный
1. зняве́чаны, скале́чаны; сапсава́ны;
2.