Verbum

карау́льщица разг. караву́льшчыца, -цы ж., вартаўні́ца, -цы ж.

карача́евец карача́евец, -ча́еўца м.;

карача́евка карача́еўка, -кі ж.

Карача́ево-Черке́сия Карача́ева-Чэрке́сія;

Карача́ево-Черке́сская Респу́блика Карача́ева-Чэрке́ская Рэспу́бліка.

карача́ево-черке́сский карача́ева-чэрке́скі.

карача́евский карача́еўскі.

Кара́чи г. Кара́чы нескл., м.

кара́чинский кара́чынскі.

кара́чки / на кара́чки разг. на кара́чкі;

на кара́чках разг. на кара́чках, ра́кам.

карачу́н / тут ему́ и карачу́н пришёл прост. тут яму́ і капу́т (каю́к, кане́ц) прыйшо́ў, тут ён і ду́ба даў.