кара́тельный ка́рны;
Verbum
анлайнавы слоўніккара́ть
кара́ться
каратэ́
карау́л
1.
почётный карау́л ганаро́вая ва́рта;
полево́й карау́л
2.
◊
хоть карау́л кричи́ хоць караву́л (гвалт) крычы́;
карау́лить
1. (сторожить) караву́ліць, вартава́ць, пільнава́ць;
2. (подстерегать) падпільно́ўваць, пільнава́ць;
карау́лка
карау́льный
1.
2.
карау́льня караву́лка, -кі
карау́льщик