Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

про́бник (прибор, индикатор) про́бнік, -ка м.

про́бный в разн. знач. про́бны;

про́бный ка́мень про́бны ка́мень;

про́бный шар про́бны шар.

про́бование каштава́нне, -ння ср., спрабава́нне, -ння ср., прабава́нне, -ння ср., про́баванне, -ння ср.; см. про́бовать;

про́бовать несов.

1. спрабава́ць, прабава́ць, про́баваць;

про́бовать свои́ си́лы спрабава́ць (прабава́ць, про́баваць) свае́ сі́лы;

про́бовать пройти́ прабава́ць (про́баваць) прайсці́;

2. (отведывать) каштава́ць;

про́бовать я́блоко каштава́ць я́блык;

про́боваться страд.

1. спрабава́цца, прабава́цца, про́бавацца;

2. каштава́цца; см. про́бовать.

пробода́тьI сов. (рогами) прабасці́, прапаро́ць.

пробода́тьII несов., уст. прапо́рваць; (прорывать) прарыва́ць; (пробивать) прабіва́ць; (прокалывать) прако́лваць; (продырявливать) прадзіра́ўліваць; мед. прабада́ць.

прободе́ние мед. прабадзе́нне, -ння ср.;

прободно́й прабадны́;

прободна́я я́зва прабадна́я я́зва.

пробо́ина прабо́іна, -ны ж.