Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

истончи́ть сов. станчы́ць;

истончи́ться сто́нчыцца, станчэ́ць.

истопи́тьI сов.

1. (нагреть топкой) нагрэ́ць, напалі́ць (што); (печь) вы́паліць (у печы);

2. (израсходовать на топку) разг. спалі́ць.

истопи́тьII сов. (нагревая, расплавить) разг. растапі́ць.

истопи́тьсяI сов. (о печи) вы́паліцца (у печы).

истопи́тьсяII сов., разг. (о сале и т. п.) растапі́цца.

исто́пленныйI

1. (нагретый топкой) нагрэ́ты, напа́лены; вы́палены (у печы);

2. (израсходованный на топку) разг. спа́лены; см. истопи́тьI.

исто́пленныйII (расплавленный нагревом) разг. расто́плены; см. истопи́тьII.

истопни́к апа́льшчык, -ка м.;

истопни́ца апа́льшчыца, -цы ж.