Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

игра́ющий

1. прич. які́ (што) гуля́е; які́ (што) ігра́е; см. игра́ть 1, 2;

2. сущ. гуля́ючы, -чага м.; гуле́ц, -льца́ м.

и́грек і́грэк, -ка м.

игре́невый и игре́ний була́ны.

игри́во нареч. гуллі́ва; жартаўлі́ва; дураслі́ва;

игри́вость гуллі́васць, -ці ж.; жартаўлі́васць, -ці ж.; дураслі́васць, -ці ж.;

игри́вый гуллі́вы; (шутливый) жартаўлі́вы; (шаловливый) дураслі́вы.

игри́стость пе́ністасць, -ці ж.;

игри́стый (о напитках) пе́ністы.

и́грище уст. ігры́шча, -шча ср.

игрово́й

1. ігравы́;

2. гульнявы́, гульнёвы, для гульні́;

игрова́я площа́дка пляцо́ўка для гульні́;

игрова́я програ́мма гульнёвая (гульнява́я) прагра́ма.