Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

чон (денежная единица) чон, род. чо́на м.

чо́нгу́ри муз. чо́нгуры нескл., ср., чангу́ры нескл., ср.;

чо́нгу́ристка чангуры́стка, -кі ж.

чоп зоол. чоп, род. чо́па м.

чо́порно нареч. чапуры́ста, ва́жна, надзьму́та;

чо́порность чапуры́стасць, -ці ж., ва́жнасць, -ці ж., надзьму́тасць, -ці ж.;

чо́порный чапуры́сты, ва́жны, надзьму́ты.

чох м., разг. чых, род. чы́ху м., чха́нне, -ння ср., чы́хаўка, -кі ж.;

не ве́рить ни в чох, ни в сон погов. не ве́рыць ні ў чых, ні ў сон.

чо́хом нареч., прост. га́музам, агу́лам; усё ра́зам.

чрева́тый бага́ты (на што); по́ўны (чаго);

быть чрева́тым че́м-л. таі́ць у сабе́ што (бага́та чаго́), насі́ць у сабе́ што (бага́та чаго́), быць бага́тым на што, быць по́ўным чаго́;

собы́тия, чрева́тые после́дствиями падзе́і, небяспе́чныя на вы́нікі; падзе́і, які́я то́яць у сабе́ небяспе́чныя вы́нікі.