Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прозре́ть сов.

1. стаць віду́шчым, пача́ць ба́чыць;

2. перен., уст. (понять) уця́міць, зразуме́ць; (догадаться) здагада́цца (аб чым); (проникнуть умом) прані́кнуць ро́зумам (у што).

прозу́бренныйI разве́дзены; см. прозубри́тьI.

прозу́бренныйII (вызубренный) вы́зубраны; см. прозубри́тьII.

прозу́бривать несов., техн. (разводить зубцы у пилы) разво́дзіць; см. прозубри́тьI.

прозубри́тьI сов., техн. (развести зубцы у пилы) разве́сці;

прозубри́ть пилу́ разве́сці пілу́.

прозубри́тьII сов., разг.

1. (тщательно выучить) вы́зубрыць;

2. (некоторое время) празубры́ць.

прозыва́ть несов. (давать прозвище) празыва́ць, дава́ць мяну́шку (каму), дражні́ць;

прозыва́ться прост.

1. празыва́цца, мець мяну́шку; см. прозва́ться;

2. зва́цца, празыва́цца;

он прозыва́ется Влади́миром Никола́евичем ён заве́цца (празыва́ецца) Уладзі́мірам Мікала́евічам.

прозяба́ние гібе́нне, -ння ср., марне́нне, -ння ср.;

прозяба́ть несов.

1. книжн., уст. (расти) расці́, усхо́дзіць, прараста́ць;

2. (влачить жалкое существование) гібе́ць, марне́ць.