Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

крути́ться возвр., страд. круці́цца.

кру́тка ж. (действие) текст. кручэ́нне, -ння ср.

крутну́ть сов., однокр., прост. крутну́ць, крутану́ць.

кру́тоI нареч.

1. (обрывисто) кру́та, стро́мка;

2. (резко, внезапно) кру́та;

3. (строго) кру́та.

кру́тоII нареч. (густо) гу́ста;

кру́то посоли́ть гу́ста пасалі́ць.

крутобере́жный крутабярэ́жны, стромабярэ́жны.

крутобо́кий крутабо́кі.

крутове́рхий крутаве́рхі.

крутого́р крутаго́р, -го́ру м.

круто́йI

1. (обрывистый) круты́, стро́мкі, абры́вісты;

2. (внезапный) круты́;

круто́й перело́м круты́ перало́м;

3. (строгий) круты́.