Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прегра́ждённый перагаро́джаны; засту́плены; перапы́нены; забаро́нены; см. прегради́ть.

прегреша́ть несов., уст.

1. (грешить) грашы́ць;

2. (совершать проступок) паруша́ць (зако́н, звы́чай і да таго́ падо́бнае);

прегреше́ние ср.

1. (действие) парушэ́нне (зако́на, звы́чаю і да таго́ падо́бнае); см. прегреша́ть 2;

2. (грех) грэх, род. граху́ м.;

прегреши́ть сов., уст.

1. (согрешить) саграшы́ць;

2. (совершить поступок) пару́шыць (зако́н, звы́чай і да таго́ падо́бнае).

прегро́зный разг. ве́льмі гро́зны.

пред и пре́до предлог с твор. пе́рад (кім, чым); пе́рада (употребляется только в сочетании: пе́рада мной).

предава́ть несов.

1. (отдавать) аддава́ць;

предава́ть осмея́нию аддава́ць на пасме́шышча;

предава́ть сме́рти аддава́ць на смерць;

предава́ть ка́зни аддава́ць на смерць; кара́ць сме́рцю;

предава́ть суду́ аддава́ць пад суд;

2. (изменять) здра́джваць (каму, чаму); (выдавать) выдава́ць (каго, што);

предава́ть ро́дину здра́джваць радзі́ме;

предава́ть ана́феме (кого-л.) абвяшча́ць ана́фему (каму-небудзь);

предава́ть гла́сности даво́дзіць да агу́льнага ве́дама, апубліко́ўваць;

предава́ть забве́нию аддава́ць забыццю́, забыва́ць;

предава́ть земле́ хава́ць, аддава́ць зямлі́;

предава́ть огню́ и мечу́ аддава́ць агню́ і мячу́;

предава́ться

1. (чему) аддава́цца; (впадать во что-л.) упада́ць (у што); (углубляться) паглыбля́цца;

предава́ться отча́янию упа́даць у ро́спач;

предава́ться мечта́м аддава́цца ма́рам, паглыбля́цца ў ма́ры;

2. (кому, чему) уст. аддава́цца; (переходить на сторону кого-, чего-л.) перахо́дзіць (да каго, да чаго); (доверяться) давяра́цца.

преда́ниеI (действие) адда́нне, -ння ср., мн. нет;

преда́ние суду́ адда́нне пад суд;

преда́ние земле́ адда́нне зямлі́, пахава́нне.

преда́ниеII (легенда) пада́нне, -ння ср.;

по преда́нию паво́дле пада́ння;

свежо́ преда́ние, а ве́рится с трудо́м было́ няда́ўна, а паве́рыць ця́жка; мно́га чу́ецца, ды ма́ла ве́рыцца.