Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

бурли́ть несов., прям., перен. бурлі́ць.

бурми́стр ист. бурмі́стр, -ра м.

бу́рно нареч., в разн. знач. бу́рна; (быстро) шпа́рка;

бу́рность бу́рнасць, -ці ж.; (быстрота) шпа́ркасць, -ці ж.

бурну́с уст. бурно́с, -са м.

бу́рный

1. (с бурями) бу́рны;

2. (бушующий) бурлі́вы, бу́рны;

бу́рное мо́ре бурлі́вае (бу́рнае) мо́ра;

бу́рное вре́мя перен. бурлі́вы (бу́рны) час;

3. перен. (проявляющийся с необычной силой) бу́рны;

бу́рные чу́вства бу́рныя пачу́цці;

бу́рный спор бу́рная спрэ́чка;

4. (стремительный) бу́рны, шпа́ркі;

бу́рный рост промы́шленности бу́рны (шпа́ркі) рост прамысло́васці;

бу́рный проце́сс в лёгких бу́рны працэ́с у лёгкіх.

бурова́тый бурава́ты.

бурова́я сущ., техн. бурава́я, -во́й ж.

бурови́к спец. бураві́к, -ка́ м.

бурово́й техн. буравы́;

бурова́я сква́жина бурава́я свідраві́на;

бурова́я вы́шка бурава́я вы́шка.