прико́рм
Verbum
анлайнавы слоўнікприкорми́ть
прикорми́ться прыручы́цца, прыкармі́цца; прына́дзіцца;
прико́рмка
1. (действие) прыручэ́нне, -ння
2. (то, чем прикармливают) прыко́рм, -му
прико́рмленный прыру́чаны, прыко́рмлены; (приманённый) прына́джаны.
прикорнево́й прыкаранёвы;
прикорнева́я часть де́рева прыкаранёвая ча́стка дрэ́ва.
прикорну́ть
1. (прислониться) прытулі́цца, прыхілі́цца, прыхіну́цца; (прилечь) прыле́гчы;
2. (заснуть) прыкархну́ць, засну́ць; (вздремнуть) задрама́ць.
прикоснове́ние
1. дакрана́нне, -ння
2.
прикоснове́нность
прикоснове́нный які́ (што) ма́е дачыне́нне (да чаго-небудзь); прычы́нны (да каго, да чаго), заме́шаны (у чым), вінава́ты (у чым);