престо́л
1. прасто́л, -ла м., трон, род. тро́на м.;
2. церк. прасто́л, -ла м.
престолонасле́дие ср. перахо́д у спа́дчыну прасто́ла (тро́на);
престолонасле́дник м. насле́днік прасто́ла (тро́на);
престолонасле́дница ж. насле́дніца прасто́ла (тро́на).
престо́льный / престо́льный го́род уст. сто́льны (сталі́чны) го́рад;
престо́льный пра́здник рел. прасто́льнае свя́та, храмаво́е свя́та, фэст.
престра́нно нареч., разг. ве́льмі дзі́ўна;
престра́нный ве́льмі дзі́ўны.
преступа́ть несов., прям., перен. пераступа́ць; (нарушать — ещё) паруша́ць;
преступа́ться страд. пераступа́цца; паруша́цца;
преступи́ть сов., книжн., уст. пераступі́ць; (нарушить — ещё) пару́шыць;
преступи́ть зако́н пераступі́ць (пару́шыць) зако́н.