Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

приключи́тьсяI сов. (случиться) зда́рыцца; (произойти) адбы́цца; ста́цца;

приключи́лась беда́ зда́рылася (ста́лася) бяда́.

приключи́тьсяII сов., техн. прыключы́цца.

прико́ванный прыкава́ны, мног. папрыко́ўваны;

прикова́ть сов., в разн. знач. прыкава́ць, мног. папрыко́ўваць;

прикова́ть у́зника прыкава́ць вя́зня;

страх прикова́л его́ к ме́сту страх прыкава́ў яго́ да ме́сца;

боле́знь прикова́ла его́ к посте́ли хваро́ба прыкава́ла яго́ да ло́жка;

прикова́ть к себе́ о́бщее внима́ние прыкава́ць да сябе́ агу́льную ўва́гу;

прикова́ться прыкава́цца.

прико́вывать несов., в разн. знач. прыко́ўваць; см. прикова́ть;

прико́вываться возвр., страд. прыко́ўвацца.

приковыля́ть сов., разг. прыкульга́ць, прычыкільга́ць.

прикоко́шить сов., груб., прост. прыко́нчыць.

прико́л прыко́л, -ла м.;

на прико́ле на прыко́ле.