Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

номенкла́тор наменкла́тар, -ра м.;

номенклату́ра наменклату́ра, -ры ж.;

номенклату́рный наменклату́рны.

но́мер в разн. знач. ну́мар, -ра м.;

но́мер облига́ции ну́мар абліга́цыі;

февра́льский но́мер журна́ла лю́таўскі ну́мар часо́піса;

снять но́мер в гости́нице зняць ну́мар у гасці́ніцы;

но́мер оруди́йного расчёта ну́мар гарма́тнага разлі́ку;

со́льный но́мер со́льны ну́мар;

вы́кинуть но́мер адпалі́ць шту́ку;

э́тот но́мер не пройдёт гэ́ты ну́мар не вы́йдзе, гэ́та (вам, табе́) не ўда́сца;

номера́тор, номера́ция, см. нумера́тор, нумера́ция;

номерна́я сущ. нумарна́я, -но́й ж.;

номерно́й

1. прил. нумарны́;

2. сущ. нумарны́, -но́га м.;

номеро́ванный, номерова́ть, см. нумеро́ванный, нумерова́ть;

номеро́к уменьш. нумаро́к, -рка́ м.

номина́л эк. наміна́л, -лу м.