Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прики́нуть сов., в разн. знач. прыкі́нуць;

прики́нуть дров прыкі́нуць дроў;

прики́нуть на веса́х прыкі́нуць на вагу́;

прики́нуть в уме́ прыкі́нуць у галаве́.

прики́нуться сов.

1. (притвориться) прыкі́нуцца;

прики́нуться больны́м прыкі́нуцца хво́рым;

2. уст., обл. (внезапно наступить, появиться — о болезни) прыкі́нуцца;

прики́нулась горя́чка прыкі́нулася гара́чка.

прикипа́ть несов. прыкіпа́ць;

прикипе́ть сов., разг. прыкіпе́ць, мног. папрыкіпа́ць.

прикла́д

1. (у ружья) прыкла́д, -да м.;

2. (дополнительный, вспомогательный материал) портн., сапожн. дакла́д, -ду м., прыкла́д, -ду м.

прикла́дистый охотн. (удобный для прицеливания) прыкла́дзісты.

прикла́дка воен. прыкла́дка, -кі ж.

прикладно́й прыкладны́; ужытко́вы;

прикладны́е нау́ки прыкладны́я наву́кі;

прикладно́е иску́сство прыкладно́е (ужытко́вае) маста́цтва.

прикла́дывание

1. прыклада́нне, -ння ср., мн. нет, прыкла́дванне, -ння ср., мн. нет;

2. дадава́нне, -ння ср.; прыклада́нне, -ння ср., прыкла́дванне, -ння ср.; см. прикла́дывать;

прикла́дывать несов.

1. прыклада́ць, прыкла́дваць;

2. (присоединять, добавлять) дадава́ць; прыклада́ць, прыкла́дваць; см. приложи́ть 1, 2;