проби́ть сов.
1. в разн. знач. прабі́ць, мног. папрабіва́ць;
проби́ть сте́ну прабі́ць сцяну́;
проби́ть доро́гу че́рез лес прабі́ць даро́гу праз лес;
часы́ про́били полови́ну пе́рвого гадзі́ннік прабі́ў пало́ву пе́ршай;
проби́ть штрафно́й спорт. прабі́ць штрафны́;
2. (проконопатить) спец. праканапа́ціць;
3. (исполниться) разг., уст. сту́кнуць;
◊
проби́ть себе́ доро́гу прабі́ць сабе́ даро́гу;
пу́шкой не пробьёшь гарма́тай не праб’е́ш;
час про́бил а) (наступило время) наста́ў час; б) (кончилось время кого-, чьё-л.) адышо́ў час;
проби́ться
1. в разн. знач., мног. папрабіва́цца; (о волосах — ещё) павысяда́ць; (о растениях — ещё) узысці́, мног. паўзыхо́дзіць;
река́ проби́лась сквозь ска́лы рака́ прабі́лася праз ска́лы;
проби́лась зелёная тра́вка прабі́лася (узышла́) зялёная траві́ца;
2. (преодолеть нужду) разг. перабі́цца;
◊
проби́ться в лю́ди прабі́цца ў лю́дзі.
про́бка ж.
1. (кора пробкового дуба) ко́рак, -рку м.;
2. (для закупорки) ко́рак, -рка м.; за́тычка, -кі ж.;
3. эл. про́бка, -кі ж.;
4. перен. (скопление) зато́р, -ру м., про́бка, -кі ж.;
◊
глуп как про́бка дурны́ як пень (як бот);
про́бковый ко́ркавы;
про́бковый шлем ко́ркавы шлем;
про́бковый пояс ко́ркавы по́яс;
про́бковая подо́шва ко́ркавая падэ́шва;
про́бковый дуб ко́ркавы дуб.
проблаже́нствовать сов. параскашава́цца, паўпіва́цца асало́дай (шча́сцем).
пробле́ма прабле́ма, -мы ж.;
проблема́тика праблема́тыка, -кі ж.;
проблемати́чески нареч. праблематы́чна;
проблемати́ческий праблематы́чны;
проблемати́чно нареч. праблематы́чна;