преглу́пый разг. ве́льмі дурны́.
прего́рдый разг. ве́льмі ганары́сты, ве́льмі го́рды.
прего́рький разг. ве́льмі го́ркі.
прегостеприи́мно нареч., разг. ве́льмі гасці́нна;
прегостеприи́мный разг. ве́льмі гасці́нны.
прегра́да
1. (то, что преграждает путь) перагаро́дка, -кі ж., перашко́да, -ды ж.; (помеха) замі́нка, -кі ж.;
2. перен. перашко́да, -ды ж.;
3. анат. перапо́на, -ны ж.;
грудобрюшна́я прегра́да грудабрушна́я перапо́на;
прегради́ть сов. перагарадзі́ць, мног. паперагаро́джваць; (путь, проход) заступі́ць; перапыні́ць; (воспрепятствовать) забарані́ць;
часово́й прегради́л ему́ доро́гу вартавы́ перагарадзі́ў (заступі́ў) яму́ даро́гу;
прегражда́ть несов. перагаро́джваць; (путь, проход) заступа́ць; перапыня́ць; (препятствовать) забараня́ць;
прегражда́ться страд. перагаро́джвацца; заступа́цца; перапыня́цца; забараня́цца;
прегражде́ние ср.
1. (действие) перагаро́джванне, -ння ср.; заступле́нне, -ння ср.; перапыне́нне, -ння ср.; забаро́на, -ны ж.;
2. (преграда) уст. перашко́да, -ды ж.;