паралла́кс спец. парала́кс, -са м.;
параллакти́ческий паралакты́чны.
параллелепи́пед мат. паралелепі́пед, -да м.
параллели́зм в разн. знач. паралелі́зм, -му м.
параллелогра́мм мат. паралелагра́м, -ма м.
паралле́ль в разн. знач. парале́ль, -лі ж.;
провести́ паралле́ль перен. праве́сці парале́ль;
паралле́льно нареч.
1. парале́льна;
2. перен. парале́льна; раўнале́жна; (наряду) по́руч; (одновременно) адначасо́ва;
паралле́льность
1. парале́льнасць, -ці ж.;
2. перен. парале́льнасць, -ці ж.; раўнале́жнасць, -ці ж.; адначасо́васць, -ці ж., аднача́снасць, -ці ж.;
паралле́льный
1. парале́льны;
паралле́льные ли́нии парале́льныя лі́ніі;
паралле́льные бру́сья спорт. парале́льныя брусы́;
паралле́льные кла́ссы школьн. парале́льныя кла́сы;
2. перен. парале́льны; раўнале́жны; адначасо́вы, аднача́сны;
паралле́льные явле́ния парале́льныя (раўнале́жныя) з’я́вы;
паралле́льное соедине́ние эл. парале́льнае злучэ́нне.
паралоги́зм лог. паралагі́зм, -му м.;