Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

пре́рия геогр. прэ́рыя, -рыі ж.

прерогати́ва книжн. прэрагаты́ва, -вы ж.

прерыва́ние перарыва́нне, -ння ср.;

прерыва́тель техн. перарыва́льнік, -ка м.;

прерыва́ть несов.

1. (приостанавливать какое-л. действие) перапыня́ць;

2. (чью-л. речь) перабіва́ць; перапыня́ць;

3. техн. перарыва́ць;

прерыва́ться

1. (приостанавливаться) перапыня́цца;

2. страд. перапыня́цца; перабіва́цца; перарыва́цца; см. прерыва́ть;

прерыва́ющийся

1. прич. які́ (што) перапыня́ецца; які́ (што) перабіва́ецца; які́ (што) перарыва́ецца; см. прерыва́ться;

2. прил. (прерывистый) перары́вісты;

прерыва́ющийся го́лос перары́вісты го́лас.

преры́висто нареч. перары́віста;

преры́вистость перары́вістасць, -ці ж.;

преры́вистый перары́вісты.