исче́рпываться возвр., страд. вычэ́рпвацца;
вопро́с (инциде́нт) исче́рпывается пыта́нне (інцыдэ́нт) вычэ́рпваецца;
исче́рпывающе нареч. вычарпа́льна;
исче́рпывающий
1. прич. які́ (што) вычэ́рпвае;
2. прил. вычарпа́льны.
исчерти́ть сов. счарці́ць; (исписать) спіса́ць; (исчёркать) скрэ́сліць.
исче́рченный счэ́рчаны; спі́саны, скрэ́слены;
исче́рчивать несов. счэ́рчваць; (исписывать) спі́сваць; (исчёркивать) скрэ́сліваць;
исче́рчиваться страд. счэ́рчвацца; спі́свацца; скрэ́слівацца.
исчёрканный разг. скрэ́слены, счы́рканы; пакасава́ны.
исчёркивать несов., разг. скрэ́сліваць, крэ́сліць, счы́ркваць, чы́ркаць; касава́ць;
исчёркиваться страд. скрэ́слівацца, крэ́сліцца, счы́рквацца, чы́ркацца; касава́цца.