Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

препровожде́ние

1. адпраўле́нне, -ння ср.; пасыла́нне, -ння ср.;

2. право́джанне, -ння ср., суправаджэ́нне, -ння ср.;

3. правядзе́нне, -ння ср.; ба́ўленне, -ння ср.;

препровожде́ние вре́мени правядзе́нне (ба́ўленне) ча́су; см. препровожда́ть;

препровождённый

1. адпра́ўлены; пасла́ны;

2. праве́дзены;

3. праве́дзены; праба́ўлены; см. препроводи́ть.

препя́тствие ср., прям., перен. перашко́да, -ды ж.;

ска́чки с препя́тствиями ска́чкі з перашко́дамі;

есте́ственные препя́тствия воен. прыро́дныя перашко́ды;

та́нковые препя́тствия воен. та́нкавыя перашко́ды;

чини́ть препя́тствия кому́-л. рабі́ць (ствара́ць) перашко́ды каму́е́будзь;

брать препя́тствия спорт. браць перашко́ды;

преодолева́ть все препя́тствия пераадо́льваць усе́ перашко́ды;

препя́тствовать несов. перашкаджа́ць; (не допускать) не дапуска́ць, не дазваля́ць; (запрещать) забараня́ць.

прерафаэли́т иск., ист. прэрафаэлі́т, -та м.

пре́рванный перарва́ны; перапы́нены; перабі́ты;

прерва́ть сов. перарва́ць; (прекратить) перапыні́ць; (перебить) перабі́ць;

прерва́ться перарва́цца; (прекратиться) перапыні́цца.

пререка́ние ср. спрэ́чка, -кі ж.;

вступи́ть в пререка́ния пача́ць спрача́цца, уступі́ць у спрэ́чкі;

пререка́ться несов. спрача́цца.