Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

надели́ть сов. надзялі́ць.

наде́лка ж., спец.

1. (действие) прыро́бліванне, -ння ср., надро́бліванне, -ння ср.; см. наде́лать 2;

2. (предмет) прыро́бка, -кі ж., надро́бка, -кі ж.

наде́льный ист. надзе́льны;

наде́льная земля́ надзе́льная зямля́.

наделя́ть несов. надзяля́ць; (оделять) надзяля́ць; (одарять) надо́рваць;

наделя́ться страд. надзяля́цца; надо́рвацца.

надерзи́ть сов., разг. (наговорить дерзостей) нагавары́ць дзёрзкасцей; (нагрубить) нагрубія́ніць.

наде́тый надзе́ты, мног. панадзява́ны; апра́нуты; абу́ты; см. наде́ть;

наде́ть сов. надзе́ць, мног. панадзява́ць; (верхнюю одежду — ещё) апрану́ць, мног. паапрана́ць; (обувь — ещё) абу́ць;

наде́ться разг. надзе́цца; (надеть верхнюю одежду — ещё) апрану́цца; (надеть обувь — ещё) абу́цца.

наде́яться несов. спадзява́цца, разлі́чваць.