Verbum

пры́тко нареч. жва́ва, бы́стра; бо́йка; спры́тна;

пры́ткость ж., разг. жва́васць, -ці ж., быстрата́, -ты́ ж.; бо́йкасць, -ці ж.; спрыт, род. спры́ту м., спры́тнасць, -ці ж.; см. пры́ткий.

прыть ж., разг. спрыт, род. спры́ту м.;

отку́да у него́ така́я прыть? адку́ль у яго́ такі́ спрыт?;

◊

во всю прыть з усі́х сіл, як мага́, як вы́сцігнуць (бе́гчы, імча́цца і да таго́ падо́бнае).

прыщ прышч, род. прышча́ м., прышчы́нак, -нка м.;

прыща́веть несов., разг. прышча́вець;

прыща́вость разг. прышчава́тасць, -ці ж.;

прыща́вый прышчава́ты;

прыщева́тость прышчава́тасць, -ці ж.;

прыщева́тый прышчава́ты.

пры́щик уменьш. пры́шчык, -ка м., прышчы́нак, -нка м.