Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прии́скивание шука́нне, -ння ср., падшу́кванне, -ння ср.;

прии́скивать несов. шука́ць, падшу́кваць;

прии́скиваться возвр., страд. шука́цца, падшу́квацца.

прииско́вый пры́іскавы;

прииско́вые рабо́чие пры́іскавыя рабо́чыя.

прийти́ сов., в разн. знач. прыйсці́, мног. папрыхо́дзіць;

прийти́ на заня́тия прыйсці́ (папрыхо́дзіць) на заня́ткі;

пришла́ весна́ прыйшла́ вясна́;

прийти́ к пра́вильному реше́нию прыйсці́ да пра́вільнага рашэ́ння;

прийти́ в ве́тхость састарэ́ць, струхля́вець;

прийти́ в го́лову (на ум) прыйсці́ ў галаву́;

прийти́ в себя́ апа́мятацца;

прийти́ в восто́рг прыйсці́ ў захапле́нне;

прийти́ в созна́ние апрыто́мнець;

прийти́ к ша́почному разбо́ру прыйсці́ ў свіны́я галасы́;

прийти́ на по́мощь прыйсці́ на дапамо́гу.

прийти́сь сов.

1. (оказаться подходящим) падысці́;

о́бувь пришла́сь мне впо́ру абу́так падышо́ў мне якра́з;

2. (об ударе) тра́піць (па чым);

уда́р пришёлся по ноге́ уда́р тра́піў па назе́;

3. (совпасть) прыпа́сці (на што);

пра́здник пришёлся на пя́тницу свя́та прыпа́ла на пя́тніцу;

4. (стать необходимым, неизбежным) безл. даве́сціся, прыйсці́ся;

ему́ пришло́сь уе́хать яму́ давяло́ся (прыйшло́ся) пае́хаць (вы́ехаць);

не прийти́сь ко двору́ не спадаба́цца, быць (стаць) недаспадо́бы;

прийти́сь по вку́су спадаба́цца, прыйсці́ся да гу́сту (даспадо́бы).

прика́з

1. (распоряжение) зага́д, -ду м.;

испо́лнить прика́з вы́канаць зага́д;

2. ист. прыка́з, -за м.;

Посо́льский прика́з Пасо́льскі прыка́з.

приказа́ние ср. зага́д, -ду м.; (распоряжение) распараджэ́нне, -ння ср.

приказа́ть сов.

1. (отдать приказ) загада́ць; (распорядиться) распарадзі́цца;

команди́р приказа́л вы́ступить с рассве́том камандзі́р загада́ў вы́ступіць на світа́нні;

2. уст. (завещать) адда́ць (перада́ць) у спа́дчыну; завяшча́ць;

приказа́л до́лго жить уст. наказа́ў до́ўга жыць;

что прика́жете? уст. што загада́еце?;

как прика́жете уст. як загада́еце (як ска́жаце, як хо́чаце);

как прика́жете вас понима́ть? як загада́еце (як дазво́ліце, як трэ́ба) вас разуме́ць?;

что прика́жешь де́лать, е́сли…? што ты бу́дзеш рабі́ць, калі́…?

прика́зный

1. прил. зага́дны;

2. прил., ист. прыка́зны;

прика́зные лю́ди прыка́зныя лю́дзі;

3. прил. (канцелярский) уст., пренебр. канцыля́рскі;

прика́зный стиль канцыля́рскі стыль;

4. сущ., ист. прыка́зны, -нага м.